جدول جو
جدول جو

معنی شیب دمشقی - جستجوی لغت در جدول جو

شیب دمشقی
(بِ دِ مَ)
جامه ای است دمشقی:
یکی ز شیب دمشقیش گرز چون قارن
یکیش تیغ ز ترگ کلاه چون نوذر.
نظام قاری (دیوان البسه ص 17)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

ال طیبی محمد بن علی بن عبدالرحمن الطیبی الدمشقی الشافعی، مفتی حوران (1241 - 1317 هجری قمری)، علم فقه را نزد پدر وجد خویش فراگرفت و سپس هم ّ خویش را در فرائض و حساب مصروف و مشغول ساخت، چندی نیز در ربع و اسطرلاب و اندکی در هندسه کار کرد و مدت زمانی امور فتوی و تقسیم مواریث و آبها در دمشق به امانت وی محول گردید و بسال 1288 هجری قمری بسمت مفتی حوران منتخب شد، وی را رساله ای است در فن مساحت که بطبع نرسیده، دیگر کتابی بنام خلاصه الترجیع للدین الصحیح که به مصر در مطبعۀ سنگی چاپ شده است، (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1254)
لغت نامه دهخدا
(شَ کِ دِ مَ)
معروف به اخفش نحوی مقری و محدث ثقه و امام در قرأت ابن ذکران، وفات او در 93سالگی در سال 292 هجری قمری به دمشق بود. (یادداشت مؤلف)
لغت نامه دهخدا
(شَطْ طی)
شیخ عبدالسلام بن عبدالرحمان... شطی حنبلی دمشقی (متولد 1256- متوفای 1295 هجری قمری ناگهانی در دمشق). به تحصیل علوم دینی و فقهی پرداخت و به طریقۀ قادری گروید. شطی در دوستداری شعر و ادب و سرودن اشعار بلند مشهور بود و دیوانی دارد که به سال 1324 هجری قمری در دمشق به همت نواده اش محمد جمیل شطی چاپ شد. (از معجم المطبوعات مصر)
لغت نامه دهخدا